X
Makikita sa iba-ibang parte ng kabanatang ito ang mga click target tulad ng nasa itaas. I-click ang mga target na ito para magpatuloy.
Sabi ni Charles Darwin na
"O na may rason para [mamula]," ang huling dagdag ni Mark Twain.
Ang obserbasyong ito, na kahit na imoral ang tao, nakikilala niya pa rin ang kahihiyan niya, ay sumasangayon sa paglalarawan ng biblia ng pagkasala ng tao.
Tayo'y naguguluhan sa ating katiwalian. Ang natitirang imahe ng Diyos sa atin ay dumadaing sa mga kasalanang nagawa natin. Ang namumulang mga mukha natin ay marahil na pinakatotoong larawan ng ating kasalukuyang kalagayan:
Sa ugat ay ang ating pagalis sa Diyos. Ang mga bunga nito ang nagpapahamak at sumisira sa atin at sa mga taong pinaka malapit sa atin.
Subalit, dahil ayaw nating mamula, naghahanap tayo ng maraming paraan para
Kung sinasabi nating tayo'y walang kasalanan,
dinadaya natin ang ating sarili
at wala sa atin ang katotohanan.
Subalit kung ipinapahayag natin ang ating mga kasalanan, patatawarin tayo ng Diyos sa mga ito, at lilinisin tayo sa lahat ng ating kasalanan, sapagkat siya'y tapat at matuwid. Kung sinasabi nating hindi tayo nagkasala, ginagawa nating sinungaling ang Diyos, at wala sa atin ang kanyang salita.
1 JUAN 1:8-10
Ayon sa Biblia, mula sa 1 Juan 1:8-10, mahusay tayong sa pagsabing "tayo'y walang kasalanan."
Marami tayong mga paraan para bawasan, tanggihan, bale-walain, patawarin, sisihin, pagandahin, at isakatwiran ang lahat bukod sa pagamin ng ating kasalanan.
Kadalasan hindi natin napapansin ang ating pagkamanhid sa ating pagkakasala - hindi natin iniisip ang mga ito.
Dahil bihira nating tunay na tinitingnan ang ating sarili, nananatili tayong banyaga sa ating mga sarili. Kaya kapag tinatawag ng Diyos ang mga makasalanan, tayo'y sumasagot nang,
Gusto nating iwasan ang katotohanan ng ating pagkamakasalanan, dahil ang nasa isip natin ay patungo lang ito sa kalumbayan.
Ngunit sa ating pagtakip ng ating pagkamakasalanan, hindi natin nakukuha ang nakakagulat na balita mula sa Diyos:
Nabubuhay tayo sa isang kulturang sanay sa pagtatanggi, pagpapanormal, o pagpapahanga sa kasalanan. Ngunit ang hindi maalis na pakiramdam na parang may mali talaga, na may sira sa lahat sa atin lahat ay hindi pwedeng itago. Ang sinomang gustong maintindihan ang sarili niya'y kailangan magsimula sa
Ang ironya dito ay minsan, mahirap makita ang sarili na makasalanan kung tayo itinuturing na
Dahil sanay tayong sukatin ang sarili natin base sa panlabas nating anyo, mabilis tayong napapaniwala na basta't malinis ang talaan natin sa harap ng iba, hindi tayo kasama sa mga tinatatakang "makasalanan."
Ang badya ng biblia ukol sa pagkamakasalanan ng katauhan ay
Sa kapanahunan ni Hesus, may isang grupo ng mga relihiyosong nakatataas na may parehas na problema. Ang tawag sa kanila'y mga Pariseo. Sila'y
at sa pagsusunod sa lahat ng mga patakaran. Kaya nahirapan silang iugnay ang sarili nila sa imbitasyon ni Hesus na pumunta ang lahat ng makasalanan sa kanya.
Ang sagot ni Hesus ay ito: ang tunay na ugat ng karumihan ay hindi dumedepende sa labas, kundi
"At sinabi rin niya, “Ang lumalabas sa tao ang nagpaparumi sa kanya sa paningin ng Diyos. Sapagkat sa loob, sa puso ng tao, nagmumula ang masasamang isipang nag-uudyok sa kanya upang makiapid, magnakaw, pumatay, mangalunya, mag-imbot, gumawa ng kasamaan tulad ng pandaraya, kahalayan, pagkainggit, paninirang-puri, pagmamayabang, at kahangalan. Ang lahat ng masasamang bagay na ito ay nanggagaling sa puso at dahil sa mga ito ay nagiging marumi ang tao.”
Tinuro ni Hesus ang ating mga puso. Ito ang tanong na dapat nating itanong sa ating mga sarili:
Kung ang ating mga lihim na kilos, motibasyon, at mga iniisip ay alam ng iba, hindi siguro tayo mahihirapang makumbinsi na tayo'y makasalanan.
Ang lumalabas pala ay ang "kahirapan" natin na yakapin ang ating pagkakakilanlan bilang makasalanan ay isang pagkukunwari na pwede lamang manatili habang nakatago ang ating mga makasalanang puso mula sa iba.
Pero ang sabi ng Diyos, na kilalang-kilala tayo, ay
Ito ang dahilan kung bakit inilalarawan ng Biblia ang katauhan sa mga maliwanag na depinisyon.
Kahit na tayo'y nadidiri sa paglalarawan ng ating mga puso dito, ito ang masakit na katotohanan tungkol sa atin.
Sa Roma kabanata 3, nababasa natin ang mga salitang ito:
Ayon sa nasusulat, “Walang matuwid, wala kahit isa. Walang nakakaunawa, walang naghahanap sa Diyos. Ang lahat ay lumihis ng landas at nagpakasama. Walang gumagawa ng mabuti,
Kadalasan ay kaya nating panatilihin ang pagkadesenteng tao natin sa harap ng iba, ngunit
Sa ilalim mismo ng ating pagkakamagalang, ilan ba talaga sa atin ang interesado sa iba bagamat sa ating sarili?
Kahit na kausap natin ang ating mga kaibigan, gaano kadalas na tungkol lang sa sarili natin ang iniisip natin?
Nagseselos tayo sa mga pinakamalapit na kaibigan natin, at hindi natin kayang matuwa sa kanilang pagkaswerte. Kunwari man interesado tayo sa labas, pero ang iniisip natin
Gaano kang sumasangayon sa pagsusuri ng Biblia sa katauhan na "ang lahat ay nagkasala"?
Para sa iba pang babasahin, ang PDF na bersyon ng ika-4 na kabanata ay mahahanap dito.
Ito ang tatlong kwento tungkol kung papaano nila nakita ang kanilang sarili n isang makasalanan na tao.
